Modernizm İle Günah Çıkarmak

“Ancak tevbe eden, îman eden ve sâlih amellerde bulunup davranan başka; işte onların günahlarını Allah iyiliklere çevirir. Allah çok bağışlayandır, çok esirgeyendir. Kim tevbe eder ve sâlih amellerde bulunursa, gerçekten o, tevbesi (ve kendisi) kabûl edilmiş olarak Allah’a döner” (Furkân 70-71).

 

Âyette açıkça görüldüğü gibi, bir günahın affı ancak tevbe edip sâlih ameller yapmak ve o günahı bir daha işlememekle olur. Sonuçta Allah o günahı affettiği gibi, günahları iyiliklere çevirir ki bunu bir-tek Allah yapabilir. Çünkü günahları ancak ve sâdece Allah affedebilir.

 

Târih boyunca işlenen günahların affı için çeşitli tevbe yöntemleri olmuştur. Yalvarıp-yakararak af dileme, günahın kefâretini ödeme, bâzı sorumluluklar ve yükümlülükler alma, hapis, Hristiyanlıkta olduğu gibi -bâtıl bir şekilde- bir din-adamına günahı îtirâf edip bir miktar para yada maddî bir şeyi bağışlayarak günah çıkarma vs. Modernizme gelinceye kadar, hak yada bâtıl şeklinde olsun, insanlar işledikleri günahlardan dolayı içlerinde bir sıkıntı duymuşlar ve bu nedenle de en yüce gördükleri varlığın huzûrunda tevbe ederek af dilemişler ve de bu uğurda tevbenin yükümlülüklerini yerine getirerek günahlarını affettirmeye çalışmışlardır. Zîrâ başka türlü iç-huzûrunu bulamıyorlardı, çünkü çok nâdir istisnâlar dışında herkes aşkın bir hakîkate inandığı için rûhu günaha karşı duyarlıydı.

 

Allah’ı, dîni, kitabı, mâneviyatı ve dîni değerleri hesâba katmayan ve hattâ iptâl etmek isteyen modernizm ile birlikte insanlar günaha karşı duyarlılığını kaybetti. Günah, çok sınırlı şeyler için “günah” olarak görülmeye başlandı ve zamanla bu da azaldı gitti. Zâten günahın affı da, aşkın bir hakîkate karşı olan sorumluluk şeklinde değil, modern devlet kurumlarının kurallarına uymak ve modern zihniyeti benimseyip kabûl etmek şeklinde gerçekleşiyor. Yâni günah “günah” olmaktan çıkarılıyor ve “suç” gibi görülmeye başlanıyor. Suçun cezâsı ne ise günahın cezâsı da aynı oluyor fakat her günah da suç olarak görülmüyor. Üstelik eğer maddî durumunuz, kariyeriniz, makâmınız yada sırtınızı yaslayabilecek tanıdıklarınız var ise ve de modern-seküler sisteme bağlıysanız, günahlarınız kolayca affediliyor, yâni kolayca günah çıkarabiliyorsunuz modernizm sâyesinde. Fakat modernizme karşıysanız, sistemi tehdit ediyorsanız, üstelik zengin değilseniz, bir makâmınız yoksa ve yardım isteyecek birini de bulamıyorsanız, yandınız gitti. İşlediğiniz en küçük bir günah ve suç için size yapmadıklarınız bırakmazlar. Çünkü modernizm ile günah çıkarabilmek için, modernizme tam teslim olmanız ve ona şirk koşmamanız gerekmektedir. Zîrâ modernizm kendine şirk koşulmasına zinhar izin vermez ve bundan aslâ râzı olmaz.

 

 Modernizmde bir suç işleyenlerin, “bir lâikiz, demokratız, Atatürkçüyüz” yada, “şu kişinin tanıdığıyım” vs. diyerek suçtan kurtulmak istemelerinin arkasında işte bu zihniyet yatar. Modernizmle birlikte “modernizm ile günah çıkarmak” başlamıştır. Modernizmin yolunda gidince bir-çok günah “günah” olmaktan çıktığı gibi ağır günahlar bile bir-şekilde affoluyor. Modernizme bizzat bağlı olmak bunu sağlıyor. Zâten insanlık târihi, günahı kimin bağışlayacağının ve kişinin ne şekilde affolunacağının çatışmasının târihidir. Günahı sâdece Allah mı bağışlar, yoksa insanlar ve sistem de günahı bağışlayabilir mi?. 

 

Üzerlerine azap gelen kavimlerin işledikleri günahların tümü ve daha fazlası şu-an modern dünyâda modern insan tarafından hırsla ve yoğun olarak işlenen günahlardır. Fakat modernizm günahların çoğunu iptâl ediyor ve “suç” adı altında kendi günahlarını ortaya koyuyor. Bu günahları modern günah çıkarma şeklinde affedebiliyor. Mesele, Allah’ın affedeceği günahları, modernizm ile çıkarmaktır. Tabi Dünyâ artık “parasını verdikten sonra” her türlü günahın işlenmesinin serbest olduğu bir yer hâline geldi. Meselâ Matild Manukyan, dînin ağır günahlarından bir olan zînâ günahını, “vergi rekortmeni” olarak ödemiş ve günah çıkarmıştır. Seküler sistem onun günahını yüksek vergi karşılığında affetmiştir. Modernizm sâyesinde günah çıkarmıştır ve modern insana göre günahını affettirmiştir. Zâten modern günah çıkarma, sâdece modern insanın nezdinde affolur. Yoksa, Allah’ın nezdinde günahın cezâsı ve affının nasıl olduğu bellidir.  

 

Modernizm ile günah çıkarmak, modernizmi merkeze alarak, kişinin düşüncelerini, sözlerini ve davranışlarını yâni tüm hayâtını modernizme uyarlayarak modernizme göre yaşamak” demektir. Böyle yaşıyorsanız ve modernizm uğruna gerekli harcamaları yapıyorsanız ne günah ilerseniz-işleyin  günahınız affolabiliyor. Vergi vererek yâni parayla, lâik-seküler-modern ülkelerde, vergisi verilen günahlar (içki, kumar, zinâ, fâiz) “haram” olmaktan çıkar!.

 

Modernizm ile günah çıkarabilmeniz için bâzen solcu, bâzen sağcı falan olmak, modern-bilime ve teknolojiye taparcasına îman etmek ve “o ne diyorsa odur” demek, modern ideolojileri kurtarıcı olarak görmek, bir zamanlar bulundukları konumdan reddi mîras yapmak, İslâmcılıktan utanmak ve pişmân olmak, yaşadığı ülkeden başka ülkelere kaçıp fitnesini ve kînini oralardan yaymak ve böylece can güvenliğini ve kafa-konforunu -güyâ- sağlama almak, muhâfazakâr demokrat olmak ve Amerika-Avrupa ne yapıyorsa ona göre düşünmek, konuşmak ve onların sistemini savunmak, İslâm’ın-Kur’ân’ın temel emirlerine ve nehiylerine bile îtiraz etmek yada aşırı yorumla bunları başkalaştırmaya çalışmak, kâfirleri müşrikleri zâlimleri ve şerefsizleri övmek ve onlardan yana olmak popüler hâle gelmiştir. Modernizm ile günah çıkarmak bu şekilde yapılır.

 

Partide, târikatta, cemaatte, şirkette, bürokraside, medyada vs. yer bulamayınca kaçak-göçek yerlerde, bir zamanlar eleştirdiği ve hattâ düşman olduğu yerlerde tükürdüğünü yalamak, bir zamanlar canla-başla savunduğuna düşman olmak ve ağzına geleni söylemekle günah çıkarıyorlar ki modernizm ile günah çıkarmak budur.

 

Modern müslümanlar modernizm ile günah çıkarmaya çok hevesliler. Yeterli îman, dirâyet ve cesâretleri olmayanların, dolayısı ile modern sisteme bir eleştiri, îtiraz ve isyânda bulunamayanların sonu, “modernizm ile günah çıkarmak”tır.

 

Çoğu insan; Allah nurlarını aldığı, heyecânlarını yitirdikleri, niyetlerinden ve hedeflerinden vazgeçtikleri, samîmiyetlerini-gayretlerini kaybettikleri için, artık kıyıda-köşede-kenarda etkisiz sözler söyleyerek modernizm ile günah çıkarmaktadırlar.

 

Modernizme sığındıkça ve yamandıkça günah çıkardıklarını zannediyorlar. Modernizm hatırına namazı bırakıyor, başörtüsünü çıkarıyorlar. Bunu modernizm hatırına yapınca günah çıkarmış oluyor yada en azından günaha girmemiş oluyorlar. Başörtüsü takmayı bir türlü “hak” olarak görmeyenler başörtüsünü çıkarmayı “hak” olarak görüyorlar ve bunu modernizm adına savunuyorlar. Böylece modernizm ile vaftiz olmuş oluyorlar.

 

İnsanlık târihinin en büyük yanlışı-günahı-felâketi, Liberâlizm ve Hümanizm adına “insanı sınırsızca serbest bırakmak” olmuştur. Artık modern insan, günaha girmekten değil, günaha girememekten korkan insandır. Çünkü günaha girmekten korkmamaktadır. Zîrâ istediği zaman modernizm ile kolayca günah çıkarabilmektedir.

 

Fakat şu da var ki, modernizm günahı gerçek anlamda çıkaramaz. Modernizm ile günah çıkarmak Allah katında geçersizdir ve hiç-bir işe yaramaz. Zîrâ bir günahı, Allah’tan başka affedebilecek olan yoktur. Bir günahın cezâsını da ancak yine O keser.

 

En doğrusunu sâdece Allah bilir.

 

Hârûn Görmüş

Nisan 2022