“Ey îman
edenler, sizi acı bir azaptan kurtaracak bir ticâreti haber vereyim mi?.
Allah’a ve Resulü’ne îman edersiniz, mallarınızla ve canlarınızla Allah yolunda
cihad edersiniz. Bu, sizin için daha hayırlıdır; eğer bilirseniz” (Saff 10-11).
Herkes bir şeylere önem veriyor ve onu
“olmazsa-olmaz” olarak görüyor da, peki Allah neye önem veriyor ve neyi
olmazsa-olmaz olarak görüyor?.
Âyet, olmazsa-olmaz olanı apaçık şekilde
söylüyor. Çünkü Dünyâ fânîdir ve yok olucudur. Fânî ve yok olucu olan bir yerde
olmazsa-olmaz olacak olan bir şey olamaz. Entropiye göre her-şey daha az
kullanışlı olmaya ve sonunda da yokluğa doğru gidiyor, gitmek zorunda. Çünkü
tek Bâkî olan Allah’ın dışında herkes ve her-şey yok olucudur. Bu nedenle de
olmazsa-olmaz değildir.
Peki bu durumda insan Dünyâ’da neye sımsıkı
sarılmalı ve sığınmalıdır?. İnsan bu dünyâda kendisini acı azaptan kurtaracak
olan şeye sarılmalıdır. O şey ise Allah’ın indirdiği Kur’ân ve gönderdiği
Peygamber’in güzel örnekliğidir. Çünkü insan ancak bunlara sığındığında, sâdece
bunları “olmazsa-olmaz” olarak gördüğünde ve buna göre yaşadığında bu geçici
dünyâda huzûr bulabilir ve âhirette de acı azaptan kurtularak sonsuz nîmetler
yurdu olan cenneti kazanır.
Tüm varlık içinde ve dünyâda hiç-bir şey
“olmazsa-olmaz” değildir. Çünkü tüm kâinât geçici olduğu gibi, Dünyâ da geçici
ve yok olucu bir imtihan yurdudur. Kişi âhirette Dünyâ’daki durumuna göre
ödüllendirilecek yada cezâlandırılacaktır. İşte olmazsa-olmaz olacak olan şey
budur. O-hâlde insan, Dünyâ’da olmazsa-olmaz olarak gördüğü boş şeyleri bırakıp,
âhirette olmazsa-olmaz olacak olana odaklanarak Dünyâ’da iyi işler yapmalı ve mü’minler
gibi yaşamalıdır.
İnsanlık târihi, insanların olmazsa-olmaz olarak
gördüğü şeylerin nasıl da çer-çöpe döndüğünün ve yok olup gittiğinin tarihidir.
Fânî olan dünyâda ve kâinatta olmazsa-olmayacak olan hiç-bir şey yoktur. Zâten
bir gün gelecek ve olan her-şey “olmaz” olacaktır ve sadece Allah’ın yüzü yâni
mutlak varlığı bâkî kalacaktır: “Üzerindeki her-şey yok olucudur (fân); Celâl
ve ikram sâhibi olan Rabbinin yüzü (kendisi) bâki kalacaktır” (Rahmân 26-27).
Dünyâ’da çoğu zaman insanın “gönlüne göre”
olmaz, zîrâ Dünyâ “cennet” değildir. Cennet olmayan yerde her-şey sünnetullah
denen Allah’ın kâinâta koyduğu yasalara ve imtihana göre hareket eder.
Modernizm, insanlara olmazsa-olmaz zannedilen
düşünceler, inançlar ve üretimler sunmuştur ve hayâtının merkezinde Allah ve
İslâm olmayanlar için modern olan neredeyse her-şey olmazsa-olmaz hâle
gelmiştir. Öyle ki, bebeklikten ölüme kadar her-şey olmazsa-olmaz olarak
görülmekte ve bunları yerine getirmek için büyük fedâkârlıklar yapılabilmektedir.
Modern insan ve özellikle gençler için müzik, spor, film ve dizi izlemek, denize
ve düğüne gitmek, yeme, içme, giyme, gezme, üniversite mêzunu olmak, çok paralı
işte çalışmak, güzel kız, yakışıklı erkek ile evlenmek, akıllı çocuklara, eve,
arabaya, eşyâya ve her-şeyin sıfırına
sâhip olmak olmazsa-olmaz olarak görülmektedir. “O da olmayıversin” deyince,
“olu mu canım, olmazsa-olmaz” demektedirler.
Yine; şeytanın, nefsin ve tâğutların
ayartması ve şeytânî plânlarının sonuçları olarak sigara, içki, uyuşturucu,
kumar, zinâ, fâiz, her türlü günah, haram, yalan, dolan olmazsa-olmaz olarak
görülmektedir. Şeytânî-beşerî ideolojiler, kurucu ve kurtarıcı atalar ve
kahramanlar, kişiler, olaylar, millî ve resmî olan şeyler, hattâ vahye ve
sünnete dayanmayan -sözde- dinler, inançlar, akımlar, yollar vs. olmazsa-olmaz olarak
görülüyor.
Yaşlılar ve emekliler için televizyondaki
saçma-sapan gündüz programları ve kahvehaneler olmazsa-olmaz hâle gelmiştir. Câmi,
Kur’ân okuma ve sohbet-muhabbet ile günlerini geçirenler bundan istisnâdır.
Hele bilgisayar, tablet, cep telefonu,
internet sosyâl medya ve saçma-sapan absürd videolar ve resimler paylaşmak,
erotik-porno resim, video ve filmler, modern insan için vazgeçemediği ve
vazgeçmek de istemediği olmazsa-olmaz hâle gelmiştir. Öyle ki bunların yokluğunun
düşüncesi bile insanları içten-içe ürkütmekte ve korkutmaktadır. Fakat Allah, âhiret,
gayb, vahiy, peygamber, din, İslâm, dâvâ, hak, hakîkat, adâlet, eşitlik, ahlâk,
zulme karşı çıkış, direniş, hicret, mü’minler topluluğu, cihad, şahadet,
devlet, medeniyet vs. gibi değerler
ayaklar altındadır ve “olmasa da olur” olarak görülmekte hattâ bunlar için
“keşke olmasa” denmektedir.
Modern insan; “değer bilinci” olmayan
insandır. Olmazsa-olmaz olan gerçek bir değeri bulunmadığı için, olmasa da
olacak olan şeyleri olmazsa-olmaz olarak görmektedir. Görüşlerinin sağlamasını
yapacak kesin olmazsa-olmaz bir değeri ve dayanağı yoktur. Böylece mecbûren
nefsine göre düşünmekte ve yaşamaktadır ve bu yüzden de sonsuz sayıda olmazsa-olmazları
oluşmuştur-oluşmaktadır.
Dünyâ’da Allah’ın yarattığı her-şey bizim
içindir ve işimize yarar yada gün gelir yarayabilir. Bunlar içinde helâl, temiz
ve meşrû olanları edinebiliriz ve
kullanabiliriz elbette. Fakat varlık içinde -fâni olduğu için- hiç-bir şey,
âhirete taşınamayacak ve âhirette işimize yaramadıktan başka bize zarar verecek
olan hiç-bir şey olmazsa-olmaz değildir. Olmazsa-olmaz olan şeyler, Allah’a, âhirete,
meleklere, vahye, peygamberlere, âyetlere, dîne, İslâm’a inanmak, bu inanca
göre yaşamak, bu-bağlamda aksatmadan ibâdetleri yapmak, emir ve yasakları
gözetmek ve sâlih ameller işlemektir. Olmazsa-olmaz olanlar bunlardır. Çünkü âhirette
insanlar neyi olmazsa-olmaz olarak gördüklerine göre değerlendirileceklerdir.
Fânî şeyleri olmazsa-olmaz olarak görenler için olmazsa-olmaz şey “ateş”
olacakken, bâkî olan şeyleri olmazsa-olmaz olarak görenler için olmazsa-olmaz
olacak olan şey cennet olacaktır.
Olmazsa-olmazınız ne ise, ilahınız da dîniniz
de odur vesselam..
En doğrusunu sâdece Allah bilir.
Hârûn Görmüş
Hazîran 2024
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder